66
De
PHILOCHARE, MELANTHIO,
et APELLE, Pictoribus.
XXXI. PHILOCHARES pictor. Opera eius. XXXII. MELANTHIUS pictor. Quo tempore vixerit. Opera eius. Artis Pictoriae magna existimatio. XXXIII. APELLES pictorum princeps. Poetarum et pictorum fautores. Quo tempore vixerit. Quo praeceptore usus sit. Omnium celeberrimus est. Opera eius modernis haud cedunt. Illius in arte venustas. Candor. Certamen cum Protogene. Quidnam intelligendum per lineam Apellis. Festinationem carpit. Aliorum iudicia de labore suo libenter admittit. Ansam dat proverbio: Ne sutor ultra crepidam. Illius comitas. Ab Alexandro Magno amatur. Historia de Campaspe. Opera eius: magni erant pretii. Inimicos habet et aemulos. Artifices sui generis promovet. Similitudine indiscreta pingit. Opera eius alia. Venus Anadyomene: Coa. E magno salvatur periculo. Pictura eius de Calumnia Romam venit, et multa ibidem pingit. Equus eius admirandae similitudinis. Alia eius opera. Vernicem invenit pro conservandis picturis: nec non atramentum eburneum:
XXXI. PHILOCHARES,
pictor.
XXXI. PHILOCHARES pictor.NEc Philochari sua deest inter antiquos ob insignem pingendi peritiam laus, quamvis de vita eius, atque patria nihil referat historia. Haec autem de eo tradit PIinius lib. 35. c. 4. Divus Augustus in curia, quam in Comitio Opera eius. consecrabat, duas tabulas impressit parieti: Nemeam, de qua supra, Niciae: Alterius tabulae admiratio est, puberem filium seni patri similem esse, salva aetatis differentia, supervolante aquila draconem complexa. Philochares hoc suum opus esse testatus est. Immensa, vel unam si quis tantum hanc tabulam aestimet, potentia artis, cum propter Philocharem, ignobilissimos alioquin Glaucionem, filiumque eius Aristippum Senatus propulusque Romanus tot saeculis spectet.
XXXII. MELANTHIUS
pictor.
XXXII. MELANTHIUS pictor.HAud inter postremos etiam sua aetate erat Melanthius, vel Melanthus: cuius iconem in tabula, quam E. notat, exhibemus. Quo tempore vixerit. Sicyonium fuisse conici potest, quia cum Apelle apud Pamphilum Sicyone hanc artem didicit: prout supra in vita Pamphili. Unde etiam colligere licet, qua vixerit aetate. Plinius lib. 35. cap. 7. eundem clarissimis annumerat pictoribus, Apelli, Echioni, et Nicomacho; quorum tabulae singulae oppidorum vaenissent opibus. Coaevus fuit Aristrato tyranno Sicyoniorum,
Opera eius. qui a Melanthio depingi voluit in curru triumphali quadriiugo, adstante in curru victoria, quae Aristrato lauream imponeret. Ubi quamvis opus hoc admodum esset magnum, tantopere tamen festinabat tyrannus, ut ad evitandam illius iracundiam in auxilium socios suos advocare cogeretur Melanthius. Quantocunque autem elaboratum esset artiticio, paulopost suo tamen non carebat fato. Aratus enim Achaeorum Dux, cum ex odio tyrannorum, libertatis amore incensus, post Aristrati obitum patriam Sicyona a tyrannide liberaret, destructis undiquaque tyrannorum imaginibus in hanc quoque incidit tabulam, quam cum, haesitabundus primum ob artis meritum, vincente tamen erga tyrannos odio, interitui tandem destinaret, ne lacrimis quidem commotus amici Neulcis, qui debellandos quidem, at non post obitum, tyrannos, inculcabat; mitior postremo concessit, ut Nealces, et ipse pictor, Aristrati effigiem e tabula expungeret, palma substituta, ubi, nar rantenarrante Polemone Periegatano, ima pars currus, cum pedibus quidem et equis re manebant, tabula tamen ipsa, tantae artis, Artis pictoriae magna existimatio. et in qua et Apelles collaboraverat, haud parum inde passa est vitii.
Per hunc ipsum tamen Aratum, ad in signeinsigne fastigium ascendit ars nostra: quippe qui multa Sicyone reperta, praesertim a Pamphilo et Melantho elaborata, coemeret opera, Ptolemaeo Aegypti Regi eadem mittens, ut qui non amaret saltem, sed et intelligeret istius artis mysteria: solet enim quarumvis rerum intellectus amorem earundem incendere, pro quibus, in grati sui animi testimonium, Ptolemaeus viginti