125

mortalitatis descendebat pegmate, summo cum Pontificis, totiusque aulae Romanae, pictorum autem potissimum dolore, quod multa cum ipso artis cimelia sepulchro et elogia. inferri crederentur. Depositus autem primo illo in loco, ubi ultima eius pictura posita esset, in templo tandem, cui Rotundo nomen, magnifice sepeliebatur, a Cardinali Bembo hoc honoratus epitaphio:

D. O. M.

RAPHAEL. SANZIO. JOHANN. FIL. URBINAT. PICTORI. EMINENTISS. VETERVMQVE. AEMVLO. CVIVS. SPIRANTES. PROPE. IMAGINES. SI. CONTEMPLERE. NATVRAE. ATQVE. ARTIS. FOEDVS. FACILE. INSPEXERIS. JVLII. II. ET. LEONIS. X. PONTIF. MAX. PICTVRAE. ET. ARCHITECTVRAE. OPERIBVS. GLORIAM. AVXIT. A. XXXVII. INTEGER. INTEGROS. QVO. DIE. NATVS. EST. EO. ESSE. DESIIT. VIII. DIE. APRIL. MD. XX.

Ille hic est Raphael, timuit quo sospite
vinci
Rerum magna parens, et moriente
mori.

Comes autem Balthasar Castilionaeus in ipsius honorem hoc superaddebat epigramma:

Quod lacerum corpus Medica sanaverit
arte
Hippolytum stygiis et revocarit a-
quis;
Ad Stygias ipse est raptus Epidaurius un-
das,
Sic pretium vitae mors fuit artifi-
ci:
Tu quoque, dum toto laniatam corpore
Romam
Componis, miro, Raphael, inge-
nio,
Atque urbis laurum ferro, igni, annisque ca-
daver
Ad vitam, antiquum iam revocasque
decus:
Movisti superum invidiam, indignataque
mors est,
Te dudum extinctis reddere posse ani-
mam.
Et quod longa dies paulatim aboleverat,
hoc te
Mortali spreta lege parare ite-
rum.
Sic miser, heu! prima cadis interrupte
iuventa,
Deberi et morti nostraque nosue mo-
nes.

Inque eundem praestantissimi huius artificis honorem, iconem quoque eius in tabula nostra O. collocare volui.