3
imitaretur, quos Theodorus de Brie, et Matthaeus Merianus, aliique pro autographis non raro habebant: quibus etiam delineationes Applicatio ad Chalcographiam. iuxta viva exemplaria adiungebat varias felicitate maxima; hinc ad artem Chalcographicam primo sese applicabat, tam caelatoriam quam rosoriam, non Francofurti tantum, sed et Norinbergae, ubi Petri Iselburgii aliquandiu sese committebat informationi.
At quoniam eodem tempore celeberrimus ille Chalcographus Caesareus Aegidius Sadlerus Phoenicis instar hac in Arte inclaruerat, hic noster quindecim tum annorum adolescens pedestri Pragam ad eundem se recipiebat itinere, exhibitisque speciminibus suis variis, in discipulum sese eidem offerebat. Ubi maximi Vir ille et iudicii et Candoris observatis iuvenis istius profectibus, a Chalcographiae studio taediosissimo eundem dehortabatur, ad pictoriam potius illum stimulans, in qua procul dubio ad extremum consummatae artis ascensurus esset fastigium.
Studia illius Pictoria.Quod consilium secutus, Ultraiectum sese conferens, celeberrimum tum Gerhardum Hundhorstium sibi eligebat Praeceptorem: cuius ductu tam feliciter progrediebatur, ut, superatis condiscipulis omnibus quam plurimis, ab ipso Magistro in socium eligeretur pro itinere Anglicano, ubi pro Carolo Stuarto Magnae tum Britanniae Rege opera ipsi pingenda erant varia Gratia utitur Caroli Stuarti, Britanniae Regis maxima. singularia. Qua in societate tantam quoque promerebatur laudem, ut dimisso largis cum muneribus Praeceptore, ipse a Rege summo cum favore ad ulteriora detineretur: nec sine commodo, cum e picturis Regiis rarissimis secretissima istius artis arcana feliciter sibi excerpere, inque usum proprium convertere liceret. Nec facile tam favorabilem deseruisset conditionem, nisi patrata anno 1627. caede Ducis Buckinghamii, motus Anglicani adversa minitati essent varia: quorum metu, hic noster, praetendens iter Italicum, factaque Regi spe reditus, veniam petebat abeundi, quam vix citra indignationem tandem etiam obtinebat.
Picturae quaedam Anglicanae rariores.Picturae autem et statuae, quarum beneficio hic noster Artifex adeo proficiebat, quarumque apographa etiam fecit plurima, potissimum erant sequentes. In horto nimirum Comitis de Arondel pulcherrimo statuisque antiquis excultissimo, statua primum erat Consulis cuiusdam Romani togati, sic tamen, ut corporis habitus undique eleganter elucesceret. Deinde Statua Paridis, cum plurimis aliis partim integris, partim pectoralibus, partim capitibus quasi innumeris, et anaglyphis semiplenis, marmoreis omnibus et rarissimis. Porro in porticu illius horti longa, praeter opera aliorum varia, picturae Holbeinianae
potissimum praeeminebant, quae alibi ab Autore iam descriptae sunt. Deinde et icones nonnullae Holbeinii singulares, Erasmi sc. Roterodami; Thomae Mori Cancellarii summi Henrici VIII. Angliae Regis; nec non Principissae cuiusdam Lotharingicae, a Rege amatae, inque matrimonium, sed propter maculam uxoricidii cum repudio expetitae. Porro icones ibidem quoque erant aliae partim Germanorum veterum atque Belgarum, partim Raphaelis Urbinatis, Leonardi Vincii, Titiani, Tintoreti, et Pauli Veronensis, quarum causa Comes iste aliquoties in Italiam, Germaniam atque Belgium itinera etiam quandoque sat diuturna instituerat, ut autographa saltem clarissimorum hinc inde conquireret Artificum.
In magnifico Regis Palatio Withallensi in Oeco Manuscriptorum, (ubi et S. Apoli Pauli, Augustini, Ambrosii et Johannis Wiclefii Manuscripta quaedam asservantur) tabula illa extabat Titiana de manifestatione Christi Emmauntina, de qua alibi in hoc opere facta est mentio. Ex altera conclavis istius parte tabula erat Raphaelis Urbinatis lignea coloribus oleariis picta de Jesulo in gremio materno detento, adiectis cunis, figurisque Johannis et Josephi; quod opus ob incomparabilem picturae elegantiam a Duce Mantuano, toto Marchionatu primitus comparatum, huc deinde translatum fuit: apographum eius autem Romae in Altari quodam templi S. Sabinae conspicitur; et pluries alibi.
In Oeco quodam alio tabula Antonii, Corregii primaria conspiciebatur, in qua coram Venere in tractu quodam subdiali elegantissimo stante, Mercurius Cupidinem docet literas. Ubi eiusdem quoqquoque autoris adhuc alia extabat tabula, de nympha quadam nuda in gramine dormiente, accurrentibus e fruticetis duobus Satyris, quod opus ob gratiam plusquam humanam pretii dicebatur inaestimabilis.
Porro ibidem quoque extabant duodecim Imperatores Titiani viventium molem excedentes, qui ab Aegidio Sadlero typis aeneis expressi sunt. Nec non Bacchanalia Titiani, a pastoribus, nymphis, Satyris et similibus frequentissime celebrata in nemore quodam transparente; ubi subdialia omnia cum figuris tantam prae se ferunt amoenitatem atque laetitiam, ut maiori iudicio atque veritate vix aliquid reperiatur expictum. Similibusque tabulis rarissimis Pauli Veronensis, Giorgonii, Pordenonii, Tintoreti, Guidonis Rennii, Hundhorstii, Gentilescii, Rubenii, Antonii Dickii, et aliorum conclavia etiam reliqua omnia exornata erant.
Et quamvis tum temporis etiam Palatium Buckinghamianum picturis pretiosissimis refertum esset: Illae tamen sub turbis